Ekonomik Büyümenin Kaynakları Nelerdir?

-I-

Bir Ülkenin Ekonomik Büyümesi: 4 Ana Kaynak

Ekonomik Büyümenin Kaynakları: 1. İnsan Kaynakları 2. Doğal Kaynaklar 3. Sermaye Oluşumu 4. Teknolojik Değişim ve Yenilik.

1. İnsan Kaynakları: İşgücü girdileri, işçi miktarlarından ve işgücünün becerilerinden oluşur. Pek çok iktisatçı, işgücü girdilerinin kalitesinin – işgücünün becerileri, bilgisi ve disiplini – ekonomik büyümedeki en önemli unsur olduğuna inanır.  Bir ülke en modern telekomünikasyon cihazlarını, bilgisayarları, elektrik üreten ekipmanı ve savaş uçaklarını satın alabilir. Bununla birlikte, bu sermaye malları yalnızca vasıflı ve eğitimli işçiler tarafından etkin bir şekilde kullanılabilir ve korunabilir. Okuryazarlık, sağlık ve disiplindeki gelişmeler ve son zamanlarda bilgisayar kullanma becerisi, emeğin üretkenliğine büyük ölçüde katkıda bulunmaktadır.

2. Doğal Kaynaklar: İkinci klasik üretim faktörü doğal kaynaklardır. Buradaki önemli kaynaklar ekilebilir arazi, petrol ve gaz, ormanlar, su ve maden kaynaklarıdır. Kanada ve Norveç gibi bazı yüksek gelirli ülkeler, tarım, balıkçılık ve ormancılıkta büyük çıktılarla, öncelikle geniş kaynak tabanları temelinde büyümüşlerdir. Benzer şekilde, Amerika Birleşik Devletleri ılıman tarım arazileri ile dünyanın en büyük tahıl üreticisi ve ihracatçısıdır. Ancak modern dünyada ekonomik başarı için doğal kaynaklara sahip olmak gerekli değildir. New York City, öncelikle yüksek yoğunluklu hizmet endüstrilerinde gelişiyor. Japonya gibi neredeyse hiç doğal kaynağa sahip olmayan birçok ülke, yerli kaynaklardan çok emek ve sermayeye bağlı sektörlere odaklanarak başarılı olmuştur. Nitekim, kaynak zengini Rusya’nın toprak alanının çok küçük bir kısmına sahip küçük Hong Kong, aslında bu dev ülkeden daha büyük bir uluslararası ticaret hacmine sahiptir.

3. Sermaye Oluşumu: Somut sermaye, yollar ve enerji santralleri gibi yapıları, kamyon ve bilgisayar gibi ekipmanları ve envanter stoklarını içerir. İktisat tarihindeki en dramatik hikayeler genellikle sermaye birikimini içerir. On dokuzuncu yüzyılda, Kuzey Amerika’nın kıtalararası demiryolları; ticareti, izole bir şekilde yaşayan Amerika’nın kalbine getirdi. Bu yüzyılda otomobillere, yollara ve elektrik santrallerine yapılan yatırım dalgaları üretkenliği artırdı ve yepyeni endüstrileri yaratan altyapıyı sağladı. Birçoğu, demiryollarının ve karayollarının önceki zamanlarda yaptıklarını bilgisayarların ve bilgi otobanının yirmi birinci yüzyılda yapacağına inanıyor. Sermaye biriktirmek, gördüğümüz gibi, uzun yıllar boyunca mevcut tüketimden fedakarlık etmeyi gerektirir. Hızla büyüyen ülkeler yeni sermaye mallarına yoğun bir şekilde yatırım yapma eğilimindedir; en hızlı büyüyen ülkelerde, çıktının yüzde 10 ila 20’si net sermaye oluşumuna gidebilir. Aksine, birçok ekonomist Amerika Birleşik Devletleri’ndeki düşük ulusal tasarruf oranının – 1996’da çıktının sadece yüzde 4’ü – ülke için büyük bir ekonomik sorun teşkil ettiğine inanıyor. Sermayeyi düşündüğümüzde, sadece bilgisayarlara ve fabrikalara konsantre olmamalıyız. Pek çok yatırım yalnızca hükümetler tarafından üstlenilmekte ve gelişen bir özel sektörün çerçevesini oluşturmaktadır. Yollar, sulama ve su projeleri ve halk sağlığı önlemleri önemli örneklerdir. Bu projeler genellikle harici ekonomileri veya özel firmaların yakalayamadığı yayılmaları içerir, bu nedenle hükümet bu sosyal ek yük veya altyapı yatırımlarının etkin bir şekilde üstlenilmesini sağlamak için devreye girmelidir.

4. Teknolojik Değişim ve Yenilik: Yukarıda tartışılan üç klasik faktöre ek olarak, teknolojik ilerleme, yaşam standartlarının hızlı büyümesinde hayati bir dördüncü bileşen olmuştur. Tarihsel olarak, büyüme kesinlikle basit bir replikasyon süreci olmamıştır. Aksine, hiç bitmeyen bir buluş akışı ve teknolojik ilerlemeler, Avrupa, Kuzey Amerika ve Japonya’nın üretim olasılıklarında büyük bir gelişmeye yol açtı. Teknolojik değişim, yeni ürün veya hizmetlerin üretim veya tanıtım süreçlerindeki değişiklikleri ifade eder. Üretkenliği büyük ölçüde artıran süreç icatları, buhar motoru, elektrik üretimi, içten yanmalı motor, geniş gövdeli jet, fotokopi makinesi ve faks makinesiydi. Temel ürün buluşları arasında telefon, radyo, uçak, fonograf, televizyon ve VCR bulunur. Modern çağın en dramatik teknolojik gelişmeleri, günümüzün küçük dizüstü bilgisayarlarının 1960’ların en hızlı bilgisayarından daha iyi performans gösterebildiği elektronik ve bilgisayarlarda meydana geliyor. Bu icatlar, teknolojik değişimin en muhteşem örneklerini sunar, ancak, Amerika Birleşik Devletleri’nin yılda 100.000’den fazla yeni patent çıkarması ve milyonlarca başka küçük iyileştirmelerin de görüldüğü gibi, teknolojik değişim aslında küçük ve büyük gelişmelerin sürekli bir sürecidir. bunlar bir ekonominin rutin ilerlemesinin bir parçasıdır. Çoğunlukla, küçük gelişmeler ürünlerin kalitesini veya çıktı miktarını artırdığından, teknoloji sessiz, fark edilmeden ilerler. 

Ancak zaman zaman, teknolojideki değişiklikler manşetlere çıkıyor ve unutulmaz görsel imgeler üretiyor. 1991’de Basra Körfezi’ndeki savaş sırasında, dünya, yüksek teknolojili silahların -gizli uçaklar, “akıllı” bombalar, füzeler- Amerika Birleşik Devletleri ve müttefiklerine teknolojiyle silahlanmış bir rakibe karşı sağladığı muazzam avantaj karşısında şaşkına döndü. Sivil teknolojik gelişmeler -bilgisayarlar, telekomünikasyon ve diğer yüksek teknoloji sektörleri- daha az dramatiktir, ancak piyasa ekonomilerinin yaşam standartlarının yükselmesine büyük ölçüde katkıda bulunur.

Ekonomistler, yaşam standartlarını yükseltmedeki önemi nedeniyle, teknolojik ilerlemeyi nasıl teşvik edeceklerini uzun zamandır düşünüyorlar. Giderek artan bir şekilde, teknolojik değişimin sadece daha iyi ürünler ve süreçler bulmanın mekanik bir prosedürü olmadığı anlaşılmaktadır. Bunun yerine, hızlı yenilik, girişimci bir ruhun teşvik edilmesini gerektirir. Günümüz ABD bilgisayar endüstrisi düşünülebilir. Girişimci ruh neden pek çok büyük bilim adamı, mühendis ve matematikçiye ev sahipliği yapan Rusya’da değil de burada gelişti? Bunun temel nedenlerinden biri, Moskova’daki merkezi planlamanın gizliliği ve cansızlaştırıcı atmosferine kıyasla Silikon Vadisi’nde açık bir araştırma ruhu ve serbest piyasa kârlarının cazibesinin birleşimidir.

Ekonomik büyüme kaçınılmaz olarak emeğin, doğal kaynakların, sermayenin ve teknolojinin dört çarkına dayanır. Ancak dişler ve çarklar ülkeler arasında büyük farklılıklar gösterebilir ve bazı ülkeler bunları diğerlerinden daha etkili bir şekilde birleştirir.

D. Karmakar

Kaynak: https://www.economicsdiscussion.net/economic-growth/economic-growth-of-a-country-4-main-sources/14759

---

-II-

Ekonomik Büyümenin Önemli Kaynakları Nelerdir?

Ekonomik büyüme, kişi başına gayri safi yurtiçi hasıladaki (GSYİH) artış veya diğer toplam gelir ölçüsüdür. Genellikle gerçek GSYİH’deki değişim oranı olarak ölçülür. Ekonomik büyüme yalnızca üretilen mal ve hizmetlerin miktarını ifade eder. Ekonomik büyüme olumlu ya da olumsuz olabilir. 

Negatif büyüme, ekonominin küçüldüğünü söylemekle ifade edilebilir. Negatif büyüme, ekonomik durgunluk ve ekonomik bunalım ile ilişkilidir. Ülkeler arasında kişi başına geliri karşılaştırmak için, istatistikler ya geçerli döviz kurlarına ya da satın alma gücü paritesine dayalı olarak tek bir para birimi cinsinden verilebilir.

Ekonomistler, kısa vadeli ekonomik istikrar ile uzun vadeli ekonomik büyüme arasında bir ayrım yaparlar. Ekonomik büyüme konusu öncelikle uzun vadeyle ilgilidir. Ekonomik büyümenin kısa vadeli varyasyonu, iş döngüsü olarak adlandırılır.

Uzun vadeli ekonomik büyüme yolu, ekonominin temel sorunlarından biridir. Bazı ölçüm sorunlarına rağmen, bir ülkenin GSYİH’sindeki artış, genellikle o ülkede yaşayanların yaşam standardındaki artış olarak kabul edilir. Uzun süreler boyunca, küçük yıllık büyüme oranları bile bileşikleştirme yoluyla büyük etkilere sahip olabilir.

Yıllık %2,5’lik bir büyüme oranı, 29 yıl içinde GSYİH’nın iki katına çıkmasına neden olurken, yıllık %8’lik bir büyüme oranı, 10 yıl içinde GSYİH’nın iki katına çıkmasına yol açacaktır. Bu üstel özellik, ülkeler arasındaki farklılıkları daha da kötüleştirebilir.

Büyüme, bir ekonomi için otomatik olarak doğuştan gelen bir süreç değildir. Bir ekonominin büyümesi için doğru büyüme koşullarını yaratması gerekir. Büyüme, büyük ölçüde bir ülkenin sahip olduğu kaynaklara bağlıdır. Kaynakların miktarı ve kalitesi ne kadar iyi olursa, büyümesi için o kadar fazla potansiyel vardır.

Bu nedenle büyüme kaynakları şunları içerir:

Doğal Kaynaklar: Bir ekonomide bol miktarda doğal kaynak varsa, genişlemesine yardımcı olabilir. Ancak doğal kaynaklar tek başına yeterli değildir. Fırsatlardan yararlanmak için yetenekli insanlar da olmalıdır.

Sermaye: Daha fazla sermaye, genellikle daha fazla üretim anlamına gelir ve daha fazla üretim, daha fazla büyüme anlamına gelir. Sermaye elde etmek için ülkelerin yatırım yapması gerekir ve bu nedenle yatırım seviyesi gelecekteki büyümenin büyük bir belirleyicisi olabilir.  Sermayenin kalitesi de önemlidir.

Tasarruf oranı: Yatırım için fon sağlamak için, iyi bir tasarruf seviyesi olması gerekir. Bu da gelecekte daha fazla büyüme anlamına geleceği için önemlidir.

Teknolojik ilerleme: Bu, ekonomik büyümenin belki de en yaygın kabul gören (ve anlaşılması en kolay) kaynağıdır. Bunun nedeni, teknolojinin aynı miktarda kaynaktan daha fazla üretim yapmayı mümkün kılmasıdır. Bu, ekonominin potansiyel çıktı seviyesini artırır. Teknolojik değişimin hızı şunlara bağlı olacaktır:

Ayrıca: Ülkenin bilimsel becerileri ve eğitimin kalitesi de önemlidir.

R. Bura

Kaynak: https://www.preservearticles.com/articles/what-are-the-important-sources-of-economic-growth/28492