Finansal Modelleme Nedir?

Planlama, iş imparatorluklarının etrafında inşa edildiği temel taştır. Uzun vadede ayakta kalan ve gelişen işletmeler, genellikle dış çevrelerini özenle takip eden ve ileriyi planlamaya devam eden işletmelerdir. Planlama birçok yönden insan için sezgiseldir.

Her maaşlı birey, her ay faturayı nasıl ödeyeceklerini planlar. Her ev hanımı, ev tüketimi için gerekli olan çeşitli ürünleri en uygun maliyetli şekilde nasıl temin edeceklerini planlar. Bu hane halkı planlaması genellikle zarfın arkasındaki hesaplamaların yardımıyla kolayca gerçekleştirilir. Büyük işletmeler tarafından yapılan planlama da birçok yönden benzerdir. Tek fark, büyük işletmeleri etkileyen değişkenlerin sayısının çok daha fazla olmasıdır. Örneğin, büyük işletmeler, çeşitli piyasalardaki fiyat değişikliklerinin etkisini, vergilendirme politikalarındaki olası değişiklikleri, tüketici talebindeki artış veya azalmanın ve daha pek çok şeyi hesaba katmak zorundadır. Bu nedenle hanehalkı ihtiyaçlarına yetecek kadar basit arka plan hesaplamaları bu firmalar için yeterli olmamaktadır.

Bunun yerine, bu şirketler, birkaç değişkenin etkisinin dikkate alınabileceği karmaşık bir matematiksel model gerektirir. Basitçe söylemek gerekirse, bir finansal model, şirketlerin uygun finansal kararları planlamasına ve almasına yardımcı olan daha gelişmiş bir hesaplama biçiminden başka bir şey değildir. Bu kararlar daha sonra kar marjlarını, pazar paylarını artırmalarını veya önceden belirlenmiş diğer iş hedeflerini karşılamalarını sağlar. Finansal modellemenin tanımlayıcı özelliği ileriye dönük olmasıdır. Bilanço ve Gelir Tabloları gibi mali tablolar, belirli temel varsayımlara dayalı olarak gelecek bir tarih için oluşturulmuşsa, mali model olarak kabul edilir.

Finansal Modellemenin Tanımı

Yukarıda bahsedildiği gibi, dünya modellemesi karmaşık matematiksel hesaplamalara atıfta bulunmaktadır. Finansal modeller, bu nedenle, bir şirketin finansal tablolarının soyut temsillerinin oluşturulmasına atıfta bulunur. Bu modellerin oluşturulmasının arkasındaki fikir, karar vericilerin kararlarını simüle edebilmeleri ve sonunda şirketin finansmanı üzerindeki etkisini görebilmeleridir. Bir finansal model, bir şirketin çeşitli durumlarda gelirlerini ve giderlerini simüle etmesine izin verir. Şirketler yeni bir ürün grubu başlatmak, yeni bir pazara girmek veya bir rakip satın almak gibi büyük kararlar vermek üzereyken finansal modellerin yaygın olarak kullanılmasının nedeni budur.

Finansal Modellemeye Yaklaşımlar

• Yukarıdan Aşağıya Yaklaşım: Yukarıdan aşağıya yaklaşım, finansal modellemeye harici bir yaklaşım getirir. Bu, yaklaşımın pazarı bir bütün olarak ele alarak başladığı anlamına gelir. Daha sonra finansal modelci, makro pazarın yakın gelecekte nasıl şekilleneceği konusunda eğitimli bir tahmin yaparak işe başlamalıdır. Örneğin, büyüme yüzdesi, giriş engelleri vb. Finansal model için başlangıç ​​noktası olarak kabul edilir. Pazarın büyüklüğü ve özellikleri belirlendikten sonra, firma rekabet karşısındaki konumunu belirlemeye çalışır. Son olarak satış, gelir ve gider rakamları bu hesaplamalara göre çıkarılır. Şirketin güçlü ve eksik yönleri makro pazarın ışığında görülür. Finansal modellemeye yönelik bu yaklaşım, dış değişkenlere çok dikkat ettiğinden, bu modelden türetilen rakamlar genellikle çok doğrudur. Ayrıca bu model, bütçesi olan şirketler için çok iyi çalışıyor. Bunun nedeni, bu modelin çalışması için satış noktası verilerinin hacimlerinin gerekli olmamasıdır. Ayrıca bu yaklaşım, firmaları tüm pazardaki eğilimleri görmeye zorlar. Bu, dış çevre göz önüne alındığında firmanın uzun vadeli karlılık potansiyelini daha iyi değerlendirmelerine yardımcı olur.
• Aşağıdan Yukarı Yaklaşım: Aşağıdan yukarıya yaklaşım, yukarıdan aşağıya yaklaşımın tam tersidir. Bu yaklaşım, sunulan ürün veya hizmet gibi dahili değişkenleri analiz ederek başlar. Bu iç değişkenlere dayalı olarak, departman bazında bütçe ve üretim kapasitesinin belirlenmesine olanak tanıyan operasyonel planlama yapılır. Aşağıdan yukarıya analiz, dış koşulların kısa bir süre içinde büyük ölçüde değişmesinin muhtemel olmadığı istikrarlı bir pazarda faaliyet gösteren şirketler için daha iyi sonuç verir. Aşağıdan yukarıya yaklaşım, satır bazında bir tahmin sağlar. Sonuç olarak, işletmeler ürün karışımlarına karar verebilir ve kaynaklarını dahili olarak hizalayabilir. Ayrıca, aşağıdan yukarıya yaklaşımındaki veriler, süreci daha iyi anlayan alt düzey çalışanlar tarafından toplanır. Bu nedenle, planlama sürecinde herhangi bir tutarsızlık veya yanlış varsayım varsa, bunlar ön plana çıkarılır ve derhal düzeltilir. Bununla birlikte, birçok şirket, satış noktası verilerinin toplanması ve analiz edilmesi gerektiği anlamına geldiğinden, aşağıdan yukarıya yaklaşımını karşılayamaz. Onu pahalı bir teklif yapan da budur.

Dolayısıyla, finansal modellemenin, şirketlerin kendi yeteneklerine ve finansal durumlarına bağlı olarak planlama yapmak için kullandıkları çok çeşitli görev ve yöntemleri ifade ettiğini söylemek doğru olur. Finansal modellemenin özenli karar vermenin temel taşı olduğunu ve bu nedenle günümüzde işletmeler tarafından yaygın olarak kullanıldığını söylemek de doğru olur.