Groupthink Nedir?

16 Nisan 2021Gözden geçirildi: 5 Şubat 2022

Groupthink (grup düşüncesi), bir grup bireyin sonuçları veya alternatifleri eleştirmeden veya değerlendirmeden fikir birliğine vardığında ortaya çıkan bir olgudur. Groupthink, bir grup insanın dengesini bozmama ortak arzusuna dayanır. Bu arzu, bazılarına göre bir grup içinde, çatışmayı önlemek için yaratıcılığın ve bireyselliğin bastırılma eğiliminde olduğu bir dinamik yaratır. Grupta rasyonel bir argüman sunmaya çalışabilecek muhalifler, fikir birliğine varmaları için baskı altındadır ve hatta sansürlenebilir. Groupthink her zaman sorunlu değildir. Olumlu senaryolarda, bir grubun kararlar almasına, görevleri tamamlamasına ve projeleri hızlı ve verimli bir şekilde bitirmesine olanak tanır. En kötü durumlarda, zayıf karar vermeye ve verimsiz problem çözmeye yol açar.

Groupthink Hakkında Notlar

Bir iş ortamında, grup düşüncesi, çalışanların ve denetçilerin fikir birliğine dayalı düşünme arayışındaki olası sorunları gözden kaçırmasına neden olabilir. Bireysel eleştirel düşüncenin vurgulanmaması veya hoş karşılanmaması nedeniyle, çalışanlar kendi kendini sansürleyebilir ve statükoyu bozma korkusu için alternatif önerilerde bulunmayabilir.

Vietnam Savaşı’nın tırmanması veya Irak’ın işgali gibi riskli veya feci askeri manevralar genellikle grup düşüncesi örnekleri olarak gösteriliyor. Bu eleştirel bağlama göre, riski en aza indirmek için, konuların tam olarak tartışılması ve mümkün olduğunca çok sayıda grup üyesinin düşüncelerini paylaşması için yeterli zaman ayırmak çok önemlidir. Muhalefet teşvik edildiğinde, grup düşüncesinin meydana gelme olasılığı düşer. Ortak bilişsel önyargıları ve bunların nasıl tanımlanacağını öğrenmek, grup düşüncesi olasılığını da azaltabilir.

Bir başka eleştiri de ahlaki bağlamdadır. ‘İç grup’ birbirini takip ettiğinde, gruba etik veya ahlaki sonuçlardan önce değer verme eğilimi vardır. Uyum sağlama ihtiyacı, bu tür inançlardan daha güçlü olabilir. Örneğin, bir avukat, firmasının bir davasında etik yaklaşım konusunda hemfikir olmayabilir. Bununla birlikte, memnuniyetsizliğini dile getirmek yerine, yasadışı veya etik olmayan davranışlara ortak olabilir.

Kuruluşlar Eleştirel Düşünmeyi Nasıl Teşvik Edebilir?

Eleştirel düşünceyi, yaratıcılığı ve yeniliği desteklemek isteyen kuruluşlar, önce muhalefete izin verilen ve teşvik edilen bir kültürü teşvik etmelidir. Risk almayı ödüllendirmeli, deneyimlerinden veya konumlarından bağımsız olarak tüm grup üyelerinin fikirlerine açık olmalı ve bireylerin fikirlerini büyük veya küçük paylaşmaları için düzenli fırsatlar yaratmaları gerekir.

Groupthink’ten Nasıl Kaçınılır?

Çeşitlilik, grup düşüncesinden kaçınmada faydalı olabilir. Farklı geçmişlere sahip insanların farklı yaşam deneyimleri, inançları ve görüşleri olacaktır. Bu da barışçıl olduğu sürece daha verimli bir tartışmaya yol açabilir. Çok çeşitli geçmişlere sahip olmak, yalnızca ek perspektif katmanları değil, aynı zamanda daha çeşitli fikirler de getirebilir.
Tartışmayı teşvik etmek, grup düşüncesini önlemenin ana yoludur. Grup, fikrin avantajlarını ve dezavantajlarını tartışabilirse, önceden düşünmeden kötü bir kararın alınması olasılığını azaltabilir. Fikri tartışarak, onu kötü bir fikirden iyi bir fikir haline getirmek üzerine inşa edilebilir. Buna karşılık, daha fazla ve daha iyi fikirlerin ortaya çıkabileceği uyarıcı bir ortam da yaratabilir.
Grup / departman dışından üyeler dahil ederek farklı bir bakış açısı elde edebiliriz. Aynı şekilde, çeşitlilik farklı bakış açıları sağlamaya yardımcı olabilir, aynı şekilde ‘balonun’ dışından olanlar da olabilir. Örneğin, hükümet yetkilileri genellikle okul müfredatında değişiklik yapar. Ancak, öğretmenler için tamamen mantıksızdırlar. Bir öğretmenin bakış açısıyla değil, devlet görevlilerinin bakış açısından yapılmıştır.
Çoğunlukla bir grup, ister dürtüsel ister başka türlü olsun, bir karara acele edebilir. Bu da optimumun altında karar vermeye yol açabilir ve grup düşünmenin nedenlerinden biridir. Mağdurlar genellikle bir fikre çabucak katılırlar ve daha sonra uygulanır. Daha fazla zamanımızı karar verme sürecine ayırabilirsek, hem grubun hem de kendimizin durumu doğru bir şekilde analiz etmesini ve daha rasyonel bir tepkiye gelmesini sağlar. Bazen kararlar duygusal olarak yüklenebilir, bu nedenle zaman ayırmak gerginliği ve öfke veya öfke kaynaklı olası mantıksız kararları azaltmaya da yardımcı olabilir.
Dışarıdan bir uzmana danışarak, başka türlü sahip olamayacağımız bilgi ve bilgileri alabiliriz. Grup düşüncesinin kurbanları, genellikle grup içinde alınan olumlu teşvik nedeniyle yanılamayacaklarına inanırlar. Dışarıdan bir uzman buna meydan okuyabilir, ancak danışmanı gruba dahil etmekten de kaçınmak önemlidir. Bu nedenle, uzmanın grubun düşüncelerini dile getirmeden önce kendi sonucuna varması önemli olacaktır.