
İnsancıklar (Dostoyevski) Kitap Alıntıları
Fyodor Mihayloviç Dostoyevski’nin “İnsancıklar” kitabından alıntılar… İyi okumalar.
Dostoyevski – İnsancıklar Alıntıları
“Anıların güzel olanları da, kederli olanları da insanı hep hüzünlendirir.”
“Bir sürü şerefli insan var, emeklerinin karşılığını alamasalar da, kimseye boyun eğmeyen, kimseden ekmek istemeyen insanlar var.”
“Her şeyi fazla ciddiye alıyorsunuz, bu yüzden de mutsuz oluyorsunuz.”
“İnsanların çoğu kendileri için değil, başkaları için giyinir.”
“Ne kadar garip bir zamanlar bize kötü gelen, bizi kızdıran olaylar bile birer anıya dönüşünce bütün kötülüğünü kaybediyor.”
“Çok tuhaftı, ağlayamadım ama ruhum paramparça olmuştu.”
“Öfkelenmek için çok yaşlandım artık.”
“Onun kitaplarına dokunmaya cesaret edenin vay haline!”
“İnsan hayret edilecek kadar değişiyor bazen.”
Kısa Bilgi: Dostoyevski’nin 1844 ile 1845 arasında dokuz aylık bir süre boyunca yazdığı ilk romanıdır. Dostoyevski, yaşam tarzı ve gelişen kumar bağımlılığı ile savurganlığından dolayı mali sıkıntı içindeydi; yabancı romanların bazı çevirilerini yapmış olmasına rağmen, bunlar çok az başarılı oldu ve Dostoyevski fon bulmaya çalışmak için kendi romanını yazmaya karar verdi. Roman, fakir insanların hayatını, zengin insanlarla ilişkilerini ve genel olarak yoksulluğu, edebi natüralizmin ortak temaları işleyerek ele alıyor.