Ziya Gökalp – Meslek Kadını [Şiir]

Dersiniz: “Bir genç kız yaşı dolunca
Mutlaka kendine bulur bir koca
Kocası evine getirir ekmek
O halde kadına meslek ne gerek?

Kadının mesleki olmaktır karı
O çıkmasın sakın bundan dışarı
Ne lazım erkek rakibi olmak
Değil mi ikisi ezelden ortak

İşçiye olunca rakip karısı
Kol artar, ücretin gider yarısı,
İkisi alırlar aynı ücreti
Ocağın eksilir, artmaz serveti.”

Bu sözler hep doğru, fakat her kadın
Bulur mu bir koca, bulsa da yarın
Bu adam ölmez mi? O halde nasıl
Dersiniz “kazanma işte muttasıl!”

Görürken ortada işte binlerce
Kocasız kadınlar çeker işkence
Dersiniz “değiller mesleğe muhtaç
Ya koca bulmalı, ya kalmalı aç.”

Evvelce melcedi, hep zengin evler
Kadınlar bulurdu, sığınacak yer
Yaşamak güçleşti, şimdi her erkek
Ancak karısına yedirir ekmek

Sanmayın, hepsi de bir yük taşıyor
Birçoğu hodkâmdır, bekâr yaşıyor
Çünkü var, binlerce sefih kocalar
Ya muttasıl içer, ya kumar oynar.

Kimi de mahpusta alır soluğu
Aç kalır evinde çoluk çocuğu
Bunlar da olmasa kadın insandır
İnsanın en büyük hakkı irfandır

Kadın çalışmazsa fikri yükselmez
Tabii o zaman size denk gelmez.
Kadın yükselmezse, alçalır vatan.
Samimi olamaz; onsuz bir irfan.

Kocalı, kocasız birçok kadınlar
Açtırlar, dersiniz: “İşsiz kalsınlar”
Derim ki: “O halde kastiniz mutlak
Bunları umuma odalık yapmak.”

Ziya Gökalp | Meslek Kadını

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Diğer İçerikler:

Başa dön tuşu