Vatan Hisleri [Şiir] – Mithat Cemal Kuntay

Düşmez yere hâşâ o, bizim bayrağımızdır.
Bir fecr olarak doğmadadır her dağımızdan.
Ay yıldız o mâzîdeki bir süstür, emîn ol,
Âtîde güneşler doğacak bayrağımızdan.

Altında yatarken de bizimdir yerin üstü,
Bir kal’a olur toprağımız vecde gelir de,
Dağlar, kayalar göğsümüz üstünde tepinse,
Düşmanları biz râm ederiz kan kesilir de

Deryaları kan, taşları bitmez kemik olsa.
Bir son nefesin aynı olup bitse nesîmî.
Ölmez bu vatan, farz-ı muhal, ölse de hattâ.
Çekmez kürenin sırtı o tâbût-ı cesîmî.

Dedemiz kolları, biz taşları ettik teshîr,
Kopdu mâzî, o karanlıktan örülmüş zincîr,
Öyle hürrüz ki ne bir kavme, ne bir ferde esîr;
Hürr olan başlara gök tâc oluyor, yer de serîr,

Açtı târihi aşan, asrı geçen şanlı yolu
Irkımın titremeyen tunç eli, âzâde kolu;
Toprağın üstü de uğrunda ölenlerle dolu…
Koptu mâzî, o mezarlardan örülmüş zincîr;
Biz o kavmiz ki, ne bir kavma, ne bir ferde esîr!

Gölgemiz sırtını asrın ezer, edvâra yüküz;
Şühedâmızla yerin kalbine hep mahkûküz;
Bizi eyyama sorarsan sana söyler: Türküz!
Biz ne bir kavma zebûnuz, ne de bir ferde esîr;
Hürse bir millete gök tâc oluyor, yer de sesîr!

Çekicin satveti, çiftin, sabanın dârâtı,
Sa’yın al saçlı, alev saçlı kanatlanmış atı;
Fikrin efsersiz olan, çıplak olan saltanatı.
Gitsin etsin bizi milletlere bunlar tasvir.
Koptu mâzî o cesedlerden örülmüş zincîr.

İki üç oğlunu bin bir ana birden gömeli;
Vatanın körpe kemiklerden ibâret temeli;
Köylünün tutmuş o bünyânı kadîd olmuş eli;
Bu büyük mâtemi ay yıldız ederken tenvîr,
Yaşarız her birimiz bir kanayan kabre esîr.

“Türk”e tek bir heceden başka nedir sanki? deme;
Öyle hor bakma ki ismimdir o sessiz kelime!
Vâkıf olsan onun uğrunda neler verdiğime!
Ben ne bir kavma zebûnum, ne bir insâna esîr:
Hür başım var, ona gök tâc oluyor, yer de serîr!

MİTHAT CEMAL KUNTAY

Mithat Cemal Kuntay, Türk Büyükleri Dizisi: 67, S. 108-109


  • râm: boyun eğme
  • nesîm: hafif esen rüzgâr
  • cesîm: iri, büyük
  • teshîr: itaat ettirme, zaptetme
  • serîr: taht
  • edvâr: devirler, zamanlar
  • mahkûk:sert kalemle yazılmış, kazınmış
  • zebûn: zayıf, güçsüz
  • efsersiz: taçsız
  • tenvîr: aydınlatma

Kaynak: http://www.siirparki.com/kahramanlik27.html

Turkau Araştırma

Türk Aydınlanma ve Uygarlık Araştırmaları

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Diğer İçerikler:

Başa dön tuşu